Violin Concerto no.2, Symphonic Dances
Producent: Universal Music Polska
Violin Concerto no.2, Symphonic Dances Tugan Sokhiev Powstanie II Koncertu Skrzypcowego Prokofiewa zbiegło się z jego decyzją o powrocie na stałe do Sowieckiej Rosji. Koncert skomponowany w 1935 roku na zamówienie skrzypka Roberta Soetansa (który zagrał gotowe dzieło na premierze w Madrycie w grudniu 1935 roku) jest jednym z najwspanialszych dzieł literatury skrzypcowej XX wieku, a zarazem najlepszym przykładem stylu `nowej prostoty`, który Prokofiew rozwinął w latach 30-tych ubiegłego stulecia. Kompozytor oczyścił swój język harmoniczny, złagodził udział brzmień dysonansowych, kładąc nacisk na niezwykłą inwencję melodyczną.
Dla wielu wielbicieli muzyki klasycznej `Tańce symfoniczne` pozostają najwspanialszym dziełem stworzonym przez Rachmaninowa. Utwór skomponowany w 1940 roku dla Orkiestry Filadelfijskiej okazał się muzycznym testamentem rosyjskiego kompozytora i summą jego kompozytorskich doświadczeń. Znaczenie autobiograficzne sugerują odniesienia do wcześniejszych utworów: pierwszą część kończy cytat z I Symfonii, punktem centralnym finałowego tańca jest rozległa transkrypcja na orkiestrę `Alleluja` z `Całonocnego czuwania`. Mimo to, sam autor nigdy nie skomentował autobiograficznych wątków w swoim ostatnim ukończonym dziele.
Oba utwory zostały wykonane przez Orchestre National du Capitole de Toulouse pod dyrekcją Tugana Sokhieva. Sokhiev. będący dyrektorem artystycznym tej orkiestry, jest ostatnim uczniem Ilii Musina, jednego z twórców rosyjskiej szkoły dyrygenckiej. Powstanie II Koncertu Skrzypcowego Prokofiewa zbiegło się z jego decyzją o powrocie na stałe do Sowieckiej Rosji. Koncert skomponowany w 1935 roku na zamówienie skrzypka Roberta Soetansa (który zagrał gotowe dzieło na premierze w Madrycie w grudniu 1935 roku) jest jednym z najwspanialszych dzieł literatury skrzypcowej XX wieku, a zarazem najlepszym przykładem stylu `nowej prostoty`, który Prokofiew rozwinął w latach 30-tych ubiegłego stulecia. Kompozytor oczyścił swój język harmoniczny, złagodził udział brzmień dysonansowych, kładąc nacisk na niezwykłą inwencję melodyczną.
Dla wielu wielbicieli muzyki klasycznej `Tańce symfoniczne` pozostają najwspanialszym dziełem stworzonym przez Rachmaninowa. Utwór skomponowany w 1940 roku dla Orkiestry Filadelfijskiej okazał się muzycznym testamentem rosyjskiego kompozytora i summą jego kompozytorskich doświadczeń. Znaczenie autobiograficzne sugerują odniesienia do wcześniejszych utworów: pierwszą część kończy cytat z I Symfonii, punktem centralnym finałowego tańca jest rozległa transkrypcja na orkiestrę `Alleluja` z `Całonocnego czuwania`. Mimo to, sam autor nigdy nie skomentował autobiograficznych wątków w swoim ostatnim ukończonym dziele.
Oba utwory zostały wykonane przez Orchestre National du Capitole de Toulouse pod dyrekcją Tugana Sokhieva. Sokhiev. będący dyrektorem artystycznym tej orkiestry, jest ostatnim uczniem Ilii Musina, jednego z twórców rosyjskiej szkoły dyrygenckiej.
Sklep: gandalf.com.pl
Cena:
54.77
Przejdź do sklepu